Rewelacyjnie usłojone drewno, beton architektoniczny, stara cegła lub szlachetny marmur – jest mnóstwo materiałów, jakie idealnie prezentują się zarówno na podłodze, jak również na ścianach. Pomimo, iż trendy wnętrzarskie zmieniają się jak w kalejdoskopie, natomiast designerzy nieustannie oferują nowoczesne wyjścia, jedno jest niezmienne – ponadczasowe, eleganckie oraz trwałe płytki.
Nim weźmiesz się za układanie płytek, dobrze przyjrzyj się ścianom oraz podłodze. Podłoże musi być suche, czyste, równe oraz właśnie odpylone. Każdy element płaszczyzny, jaka zostanie pokryta kaflami, powinien być trwały oraz porządnie trzymać się podłoża. Nie ma mowy o luźnych deskach lub deszczułkach.
Jeśli na podłożu widoczne są uszkodzenia oraz nierówności, potrzebne będzie ich zaszpachlowanie czy wykonanie wylewki samopoziomującej. Kolejno, gładką powierzchnię należy odpowiednio zagruntować przy pomocy dużego pędzla czy wałka malarskiego.
Gdy zagruntowane podłoże będzie suche oraz gładkie, precyzyjnie wymierz wnętrze oraz podkreśl jego środek. Żeby nie popełnić błędów, należałoby położyć “na próbę” dwa rzędy płytek, tak, żeby się splatały. Teraz możesz wziąć się za przygotowanie zaprawy klejowej. Najlepiej zastosować profesjonalny klej do płytek, gotowy do rozrobienia.
Płytki możesz układać na dwa rodzaje – nakładając na ścianę przy pomocy szpachli powłokę kleju, uciskając płytkę do podłoża oraz poziomując ją poziomicą czy tzw. metodą podwójnego smarowania. W wypadku sposobu numer dwa, klej należy rozprowadzić na przestrzeni podłoża przy pomocy szpachli ząbkowanej i również po powierzchni płytki.
Układając płytki na podłodze, należałoby rozpocząć od środka wnętrza. W precyzyjnym planowaniu pomoże Ci sznurek, jaki należy rozpiąć od ściany do ściany – zarówno pośrodku, jak również prostopadle do bocznych ścian. Pierwszy rząd płytek ułóż wzdłuż ustalonej przez niego linii, rozpoczynając od środkowej płytki. Poniektórzy, układając płytki na podłodze, przesuwają się od przedniej ściany w kierunku drzwi pomieszczenia.
Fugowanie należy zacząć po przynajmniej dobie, gdy zawiąże się zaprawa klejowa. Po upłynięciu tego czasu, usuń krzyżyki oraz starannie umyj przestrzeń. Gdy zdecydowałeś się wykorzystać kleju elastycznego, zastosuj także fugi elastycznej. Zaprawę należy rozmieszać tak, żeby przypominała gęstą papkę.
Na większe przestrzenie nanieś fugę przy pomocy pacy gumowej czy filcowej, w narożach możesz pomóc sobie małą szpachlą. Płytki fuguj partiami na powierzchni nie większej aniżeli 3-4 m². Ruchy towarzyszące fugowaniu powinny powinny być pewne oraz efektywne, najlepiej okrężne.
Każda spoina dylatacyjna, narożna lub łącząca, potrzebuje fugowania specjalistyczną elastyczną masą spajającą, na przykład silikonem. Nim przystąpisz do układania silikonu, krawędzie spoiny wyklej z obu stron taśmą malarską. Silikon pokryj specjalistycznym pistoletem. Po wygładzeniu substancji mokrym palcem (np. zanurzonym w płynie do naczyń), stopniowo zsuń taśmę malarską.
